Warto wiedzieć
SPRZEDAŻ KONSUMENCKA
Konsument decydując się na kupno jakiejś rzeczy powinien dokładnie przemyśleć swoją decyzję, ponieważ sprzedawca nie ma obowiązku przyjęcia towaru (zgodnego z umową) do sklepu i zwrotu jego wartości. Towar pełnowartościowy nie podlega zwrotowi, z wyjątkiem umów zawieranych na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa oraz w sytuacji, gdy sprzedawca wyrazi zgodę na zwrot towaru.
Konsument, w przypadku ujawnienia się wad zakupionego towaru, może dochodzić swoich praw w postępowaniu reklamacyjnym:.
Istnieją dwa sposoby dochodzenia praw przez konsumenta w ramach postępowania reklamacyjnego:
1. Gwarancja
Konsument może skierować swoje roszczenie do gwaranta, którym może być producent albo sprzedawca towaru, pod warunkiem, że posiada dokument gwarancyjny (kartę gwarancyjną), na podstawie której gwarant odpowiada za wszelkie wady istniejące w chwili wydania towaru prze okres oraz na zasadach określonych w dokumencie.
2. Niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową
Konsument może skierować swoje roszczenie do sprzedawcy, powołując się na niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową.Sprzedawca z mocy ustawy odpowiada za wszelkie wady istniejące w chwili wydania towaru w okresie dwóch lat od jego zakupu. Konsument składając reklamację może żądać naprawy albo wymiany towaru na nowy; w sytuacji gdy: naprawa albo wymiana są niemożliwe do wykonania, wymagają nadmiernych kosztów, sprzedawca nie spełni żądania konsumenta w odpowiednim czasie lub gdy naprawa lub wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności, konsument może żądać stosownego obniżenia ceny albo może odstąpić od umowy (odstąpić od umowy można tylko wtedy, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jest istotna).
Ponadto sprzedawca ma obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia.
Podstawa prawna:
1.Ustawa z dnia 27 lipca 2002r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego( Dz.U.02.141.1176 ze zm.)
2.Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U.64.16.93 ze zm)
UMOWY ZAWIERANE POZA LOKALEM PRZEDSIĘBIORSTWA ORAZ NA ODLEGŁOŚĆ
Konsument, który zawarł umowę poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość (czyli przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, np. telefon, internet), może od niej odstąpić bez podania przyczyny w terminie 10 dni od jej zawarcia (wydania rzeczy).
W przypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa, jeżeli konsument nie został poinformowany przez przedsiębiorcę na piśmie w chwili zawarcia umowy o prawie odstąpienia od umowy, może on odstąpić od umowy w terminie 10 dni od otrzymania informacji o przysługującym mu prawie, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od wykonania umowy.
Zwrot pieniędzy przez sprzedawcę, a zarazem zwrot rzeczy przez konsumenta, powinien nastąpić w terminie 14 dni od momentu, w którym sprzedawca dowiedział się o odstąpieniu przez konsumenta od umowy - otrzymał oświadczenie. Jeżeli konsument dokonał jakichkolwiek przedpłat, należą się od nich odsetki ustawowe od daty dokonania przedpłaty.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 2 marca 2000r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz.U. 00, 22, 271 ze zm.)
NIEDOZWOLONE KLAZULE UMOWNE
Przed podpisaniem umowy dobrze sprawdzić, czy umowa nie zawiera niedozwolonych postanowień umownych art. 385[1] ? 385[3] ustawy Kodeks cywilny. Znajomość niedozwolonych klauzul jest ważna, ponieważ należy pamiętać, że mimo tego, że będą zapisane w umowie, nie będą wiążące dla konsumenta.
Rejestr niedozwolonych klauzul umownych:
http://www.uokik.gov.pl/pl/ochrona_konsumentow/niedozwolone_klauzule/raporty/
http://www.uokik.gov.pl/pl/ochrona_konsumentow/niedozwolone_klauzule/rejestr_klauzul_niedozwolonych/
Podstawa prawna:
1.Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U.64.16.93 ze zm.)